کاشکی شانس با همه دوست بود، لااقل اگه دوست نبود، زن بابا هم نبود، بالاخره آنهم دل داره و از همه خوشش نمیاد، فقط با بعضی ها دلبری میکنه، چشمش بعضی ها را میگیره و بطور کل ندیده از بعضی ها خوشش نمیاد. امیدوارم بعضی ها نباشی. حکایت ما هم مثل قصه پایینه؛

شانس که با ما صله رحم نمیکنه و اشتباهی گذر و مسیرش به ما میخوره، اما نامرد؛ بدبختی، انگار فقط یارش ماییم و فقط با ما دلبری میکنه. به عبارتی خلاصه بگم خدمتتون؛ ﺷﺎﻧﺲ ﯾﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺧﻮﻧﻪ ما را ﻣﯿﺰﻧﻪ؛ ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺯﻧﮓ ﺑﺮ ﻧﻤﯿﺪﺍﺭﻩ؛ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﮐﻼً ﮐﻠﯿﺪ ﺩﺍﺭﻩ.