برای آدم ماندن..

ابتدا باید هزینه پرداخت کنی..

نصیحتت می کنند، تحریفت می کنند..

تخریبت می کنند..

و در نهایت تنهایت می گذارند..

اما روزی که با وجود زیبای خود با جهان درون خود پیوند یابی..

با طبیعت خود یگانه و اتحاد یابی، ارزشمندترین و زیباترین انسان این جهان خواهی بود.

چایت را بنوش و نگران فردا نباش...

آدم هایی که شما را بارها و بارها می آزارند

مانند کاغذ سمباده هستند

آنها شما را میخراشند و آزار میدهند

اما در نهایت شما صیقلی و براق خواهید شد

و آنها مستهلک و فرسوده

پس چایت را بنوش و نگران فردا نباش

از گندم زار من و تو مشتی کاه می ماند برای بادها...

تمام غصه ها از همان جایی آغاز می شوند که،
ترازو برمی داری و می افتی به جان دوست داشتنت .
اندازه می گیری !
حساب و کتاب می کنی !
مقایـسه می کنی !...
و خدا نکند حساب و کتابت برسد به آن جا کـه 
زیادتر دوستش داشته ای،
زیادتر گذشته ای،
زیادتر بخشیده ای،
به قدر یک ذره،
حتی یک ثانیه !
درست از همان جاست که توقع آغاز می شود،
و توقع آغاز همه رنج هایی است که ما می بریم….