دغدغه ها همیشه جهت دهنده به رفتار ما هستند و انسانها هم دارای دغدغه هستند و این دغدغه ها دارای طبقه بندی هستند. انسان مدام در حال رفت و آمد بین دغدغه هاست و رهایی از دغدغه ها تنها با مرگ امکانپذیر است. دغدغه کار، تحصیل، درآمد، ازدواج، بزرگ کردن فرزند، سیرنمودن شکم خانواده و از این قبیل. در واقع این دغدغه ها اجازه نمی دهند به خودمان بیاییم دائما ما را احاطه می کنند و بخشی از توان و انرژی ما را معطوف به خود کرده و به نوعی مانعی برای خلافیت و ابتکار هستند. بخشی از این دغدغه ها با تلاش و کوشش فردی قابل حل است و بخش بزرگتری با تلاش سایرین قابل حل شدن است.