همیشه باید کسی باشد…
تا بغضهایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد…
بایدکسی باشد….
که وقتی صدایت لرزید بفهمد….
که اگر سکوت کردی بفهمد…..
کسی باشد
که اگر بهانه گیرشدی بفهمد…
کسی باشد
که اگر سردرد را بهانه می آوری برای رفتن و نبودن بهفمد به توجهش احتیاج داری…
بفهمد
که درد داری
که زندگی درد دارد
که دلگیری…
بفهمد
که دلت
برای قدم زدن زیر باران…
برای بوییدن…
برای بوسیدن…
برای یک آغوش گرم
تنگ شده است…
همیشه باید کسی باشد…
همیشه…!