نـــــــــــگران من نبــــــــــــاش 
من آنقدر امـــــــــــروز و فرداهای نیـــــــــامدن را دیده ام كه دیگــــــــر هیچ وعده ی بی ســــــــــرانجامی خواب و خیــــــــــــال آرزویم را آشفته نمیـــــــــــــــكند.... 
حالا یاد گرفـــــــــــــته ام كه فــــــــــــــراموشی دوای درد همـــــــــــه ی نیامدن ها و نداشتـــــــن ها و نخواستن هاســـــــــــــت.... 
یــــــــــــــاد گرفته ام كــــــــه از هیچ لبـــــــــخندی خیــــــــــــال دوست داشتن بـــــــــــه سرم نزند یــــــــاد گرفته ام كه بشنوم تــــــــــــــــا فردا... 
و به روی خـــــــــــودم نیاورم كه فـــــــــــــــــــــرداها هــــــــــیچوقت نمی آینــــــــد..