از خیاطی پرسیدند: زندگی یعنی چه ؟
گفت :
دوختن پارگی های روح با نخ توبه.
از باغبانی پرسیدند :زندگی یعنی چه ؟
گفت :
کاشت بذر عشق در زمین دلها زیر نور ایمان.
از باستان شناسی پرسیدند :زندگی یعنی چه ؟
گفت :
کاویدن جانها برای استخراج گوهر درون.
از آیینه فروشی پرسیدند :زندگی یعنی چه ؟
گفت :
زدودن غبار آیینه دل با شیشه پاک کن توکل.
از میوه فروشی پرسیدند :زندگی یعنی چه ؟
گفت :
دست چین خوبی ها در صندوقچه دل.

 

آرام آرام خواهید مرد...
ﺍﮔﺮ ﺳﻔﺮ ﻧﮑﻨﯽ،
ﺍﮔﺮ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﻧﺨﻮﺍﻧﯽ،
ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺍﺻﻮﺍﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﻮﺵ ﻧﺪﻫﯽ،
ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﻗﺪﺭﺩﺍﻧﯽ ﻧﮑﻨﯽ .
ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻥ ﻣﯽﮐﻨﯽ
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺑﺎﻭﺭﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﮑﺸﯽ،
ﻭﻗﺘﯽ ﻧﮕﺬﺍﺭﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪ .
ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻥ ﻣﯽﮐﻨﯽ
ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺩﻩ ﻋﺎﺩﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺷﻮﯼ،
ﺍﮔﺮ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺭﺍﻩ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﺑﺮﻭﯼ ...
ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﻣﺮّﮔﯽ ﺭﺍ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺪﻫﯽ
ﺍﮔﺮ ﺭﻧﮕﻬﺎﯼ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻧﮑﻨﯽ،
ﯾﺎ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﮑﻨﯽ .
ﺗﻮ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻥ ﻣﯽﮐﻨﯽ
ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺣﺮﺍﺭﺕ،
ﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺳﺮﮐﺶ،
ﻭ ﺍﺯ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﺸﺶ ﻭﺍﻣﯽﺩﺍﺭﻧﺪﻭ ﺿﺮﺑﺎﻥ ﻗﻠﺒﺖ ﺭﺍ ﺗﻨﺪﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺩﻭﺭﯼ ﮐﻨﯽ . . .،
ﺗﻮ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻥ ﻣﯽﮐﻨﯽ
ﺍﮔﺮ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻐﻠﺖ، ﯾﺎ ﻋﺸﻘﺖ ﺷﺎﺩ ﻧﯿﺴﺘﯽ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻧﮑﻨﯽ
ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺩﺭ ﻧﺎﻣﻄﻤﺌﻦ ﺧﻄﺮ ﻧﮑﻨﯽ
ﺍﮔﺮ ﻭﺭﺍﯼ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎ ﻧﺮﻭﯼ،
ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﻫﯽ ﮐﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ
ﻭﺭﺍﯼ ﻣﺼﻠﺤﺖﺍﻧﺪﯾﺸﯽ ﺑﺮﻭﯼ . . .
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻦ!
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺨﺎﻃﺮﻩ ﮐﻦ !
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻦ !
ﻧﮕﺬﺍﺭ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﺑﻤﯿﺮﯼ !ﺷﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻦ.